Op mijn 31e had ik een bijna-doodervaring, doordat ik van een berg stortte. Het was een bijzondere ervaring, waarbij ik a) geconstateerd heb dat het niet erg was om dood te gaan, en b) dat er wezens zijn die ons daadwerkelijk helpen, maar die niet van deze wereld zijn.
Na deze hele concrete hulp van de ‘andere kant’ heb ik gedurende mijn hele verdere leven de aanwezigheid en begeleiding gevoeld van “mijn team aan de andere kant”, zoals ik ze ben gaan noemen. Mijn leven verdeel ik vaak in de periode vóór en ná de val van de berg. Ik heb letterlijk het leven mogen behouden, en heb veel mogen meemaken en ervaren, om tot zelfbewustzijn te komen. Dat waren niet allemaal leuke dingen, integendeel. Maar ik had er niets van willen missen!
Wat dat dan allemaal was komt nog wel ter sprake in deze stukjes, maar ik wil het eerst hebben over het thema ‘dankbaarheid’. Dat blijkt uiteindelijk toch de sleutel tot overvloed te zijn. Op momenten dat ik het helemaal niet meer zag zitten, schreef ik soms met de moed der wanhoop in mijn dagboek 5 dingen op die goed gegaan waren en 5 dingen waar ik dankbaar voor was. Soms schreef ik wel 3 weken achter elkaar hetzelfde op, omdat ik niets anders kon verzinnen. Soms waren er niet eens 5 dingen die goed gegaan waren. Dan was het toch maar weer goed dat ik de dag doorgekomen was.
Maar uiteindelijk was er altijd een omslag te zien. En dan kon ik weer helemaal genieten en blij zijn met alles wat ik wél had. En zo was er altijd na ieder dal weer een top van waaraf ik alles weer kon overzien. Overigens ging ik ook letterlijk altijd graag naar de bergen, om na een zware klim te kunnen genieten op de top.
Tijdens mijn coaching kwam als beeld van mijn pure zelf dan ook spontaan het beeld van de Matterhorn op: karakteristiek, robuust, groots, zelfbewust, lichtgevend, kenmerkend, puur, betrouwbaar, solide!
De ‘dingen die ik meemaakte’ zijn dezelfde als die iedereen kan meemaken: een scheiding, verlies van werk, verlies van een kind, een partner die aangeeft dat hij homoseksueel is, een samengesteld gezin, een partner die zich terugtrekt, het willen opzetten van een eigen zaak (en dus ontslag nemen!), financiële problemen, noem maar op. Je herkent er misschien een paar, of allemaal… In ieder geval geeft het aan, dat ik het kan begrijpen als je door een dal gaat. En ik kan je verzekeren dat er een uitweg is. Die is gebaseerd op liefde, in plaats van op angst.
Ben je bereid om getuige te zijn van je eigen angsten? Doe dan met mij het volgende:
Schaf een mooi notitieboekje aan. Ga daarin elke dag schrijven. Begin maar met het dagelijks opschrijven van 5 dingen die goed gingen en 5 dingen waarvoor je dankbaar bent. En tussendoor mag je opschrijven wat er overdag zoal gebeurt. Denk dan aan alles wat je irriteert, waar je boos over bent, waar je je zorgen over maakt, waar je verdrietig over bent, etc. En zet er dan achter: een deel van mij is boos. Dat is een deel dat zich niet gezien voelt, zich niet gewaardeerd voelt, zich tekort gedaan voelt, bang is dat er niet genoeg is, etc. etc. Besef dan dat dat slechts een deel van je is, dat weliswaar even de boventoon voert, maar dat uiteindelijk ook gerustgesteld kan worden.
Een prachtig boek dat een 6-weeks dagelijks programma omvat waarin je leert hoe je om kunt gaan met je angsten (en geloof me: iedere vorm van irritatie, boosheid, teleurstelling etc. heeft een angst als ondergrond) is “Verwacht wonderen” van Gabrielle Bernstein. Ik kan het je ten zeerste aanbevelen, omdat het een omslag in je denken en in je leven zal bewerkstelligen als je dit programma volgt!